Zondag 3 februari 2008. Na een lang jaar wachten, evalueren en weer prepareren ging hét loopspektakel van Gelderland weer van start: De Midwintermarathon 2008. Nummer 35 alweer. Maar nog nergens metaalmoeiheid te bekennen. Integendeel zelfs: de organisatie heeft zichzelf vernieuwd…
…met de start en finish wederom voor de tweede keer op de nieuwe vaste stek, de Loolaan in Apeldoorn-centrum. En gelukkig ook dit jaar: schitterende races op alle afstanden! Op de minimarathon (18,5 km dit jaar) was de verrassing natuurlijk Dennis Licht. Dennis wist binnen het uur de ronde te volbrengen. Een prestatie van formaat op zich. Maar nog belangrijker en leuker voor Apeldoorn en de organisatie was het feit dat met Dennis als winnaar er nu eindelijk weer een Apeldoorner winnend als eerste de finish passeerde. En dat is deze eeuw nog niet vertoond! Een mooiere promotie en winnaar had de organisatie zich bijna niet kunnen wensen. Want Dennis Licht is als steepleloper natuurlijk maar zelden op een wegwedstrijd te zien en zeker niet in zijn eigen woonplaats. Kamiel Maase maakte er gelukkig voor Dennis een ontspannen training van. Zijn wedstrijd komt nog dit jaar. Maar hij zal zeker blij zijn om te zien dat Dennis als bijna gevestigd talent vandaag als eerste de streep passeerde.
Op de Asselronde (dit jaar 27,5 km) was het Addy de Kort van Prins Hendrik uit Vught die als een raket richting Hoog Soeren afkwam. Addy was kei- en keihard van start gegaan. Zoals we eigenlijk gewoon gewend zijn van Addy. De verkeersdrempels en toeristische attracties bij Hoog Soeren haalde Addy niet uit zijn concentratie. Het tempo bleef hoog. Maar helaas, helaas voor Addy: ergens na de rondgang om Assel kwam er een loopwonder uit Polen voorbij. Tja de kwaliteit van Pools werk is in Apeldoorn nu eenmaal al jaren van subliem niveau, dus geen schande voor Addy. Zijn uiteindelijke tweede plaats is zeker het vermelden waard.
Omdat wij zelf post hielden bij Hoog Soeren ging de Acht van Apeldoorn (8 km) en de eerste kidsrun dit jaar volledig aan ons voorbij. Gert Jan Wassink bleek bij navraag op de 8km de sterkste atleet te zijn, maar het exacte hoe en wat van deze race hebben wij zelf niet gezien. De winnaar van de kidsrun komen we bij het NK baanatletiek nog tegen of bij de landelijke finale voor allerkleinste lopers.
Bij Hoog Soeren hebben we deze dag weer eens het echte marathonlopen gezien. Op de mini én op de hele marathon. Het steunpunt Hoog Soeren was met bijna 15 toeschouwers redelijk bezet. De organisatie had een zeer virtuoze trommelaar vlak bij afslag Kampsteeg neergezet en menig loper kreeg dankzij deze ritmische klanken nieuwe energie. Het aanschouwen van de fantastische aanmoedigen die door een groep dames ruim 2 uur lang werd gegeven aan alle lopers deed alle lopers extra goed. Hardop zullen niet alle lopers het zeggen. Maar stiekem vinden lopers aanmoedigingen van wildvreemde bewonderaars voor hun prestatie best fijn. Zeker onderweg.
Het volgen van een marathonrace is altijd bijzonder. Loopkrant heeft vanuit de staart van de marathon en van heel dichtbij gezien hoe mooi marathonlopen kan zijn. Maar ook hoe lijden met een zeer lange ‘IJ’ eruitziet. De wind op kop vanaf de Amersfoortse weg richting de finish was ijzig koud. Zeker voor wie al een beetje slecht zat. Voor anderen was het een makkelijk te nemen horde op weg naar een mooie marathonfinish. Het gaat natuurlijk niet om het stukje metaal voor bewezen diensten na 42,195 km. Maar toch zagen wij heel veel lopers met veel trots met het groen-wit-lintje met stuk edelmetaal om de nek rondlopen nabij het finishterrein. Zichtbaar gelukkig en trots op eigen prestatie. En voor de loper die het even kwijt was hoe mooi finishen op een marathon ook alweer is: Henk Borgmeijer bezorgt iedere loper gelukkig ook bij deze editie van de Midwintermarathon een droomfinish.
© Redactie Loopkrant.nl