Zondag 2 september. Het is zover, vandaag loop ik m’n tweede 10 kilometer wedstrijd van dit seizoen. En dat vlak na mijn vakantie in Zeeland. De twijfel slaat een beetje toe, is het wel haalbaar en is het verval na de heerlijke vakantie niet ingeslopen? Ik heb tijdens de vakantie natuurlijk niet stil gezeten en heb in de twee weken vier keer m’n hardloopsloffen aangetrokken, maar is dat wel voldoende?

Maar terugkrabbelen kan nou niet, ik ga er gewoon voor. Ik ga de wedstrijd gewoon uitlopen en de tijd is niet van belang. Toch stel ik mijn doel wel naderhand vast. Ik wil onder mijn officieuze tijd van 1.04.00 lopen. Haalbaar? Ik zal het wel zien. Ome Wim haalt me op en we rijden bijtijds weg naar Beneden Leeuwen voor de 10 kilometer tijdens het evenement ‘de Dijkenloop’. Ome Wim heeft ook wat twijfels na zijn afgelopen trainingsprestaties. De laatste training liep hij net onder het uur, wat voor hem een tegenvaller was. Maar ik stel hem gerust dat een wedstrijd totaal anders is als een duurloop. Zijn doel is om onder de 50 minuten te lopen.

Als we in Beneden Leeuwen zijn aangekomen parkeren we de auto en doen onze startnummers op. Tot mijn stomme verbazing ben ik m’n hardloopcap vergeten. Alles heb ik bij me: isodrank, bananen, sultana’s, muslierepen, hartslagmeter, mp3-speler, mobieltje, lange tight en wind jack (voor als het koud wordt), maar niet m’n vertrouwde cap. Jammer, want het zonnetje schijnt nu behoorlijk en een cap komt eigenlijk goed van pas. Wel draag ik dit keer m’n Loopkrant.nl loopshirt. Ik heb namelijk belooft om het shirt te dragen en zo deze geweldige website te promoten.

Als we bij de startvakken komen, komen we al een menigte tegemoet. We doen beiden onze warming up en nadat om 12.45 de 5 kilometer lopers zijn gestart gaat de startschot voor de 10 kilometer lopers om 12.50 u. We lopen allebei middenin de groep, maar al gauw loopt Wim een stuk naar voren. Ik blijf wat hangen en probeer in mijn ritme te komen. Ik kijk even op m’n horloge en zie dat m’n hartslag al rond de 170 zit. Hmmm, het komt vast door de combinatie wedstrijdstress, warmte en de mooie, strakke hardloopsters die hier in overvloed lopen. De eerste 3 kilometers gaan niet zoals ik wil. Ik heb last van de warmte en m’n benen voelen slap. Ik heb van te voren eigenlijk weinig gedronken, dus dat kan de reden zijn.

Eventjes doorbijten en bij de drinkpost de nodige vocht innemen. Oh wat duren de 5 kilometers toch lang. Als ik eenmaal bij de drinkpost ben en een beker water aanpak drink ik met moeite een paar slokken. Lopen en drinken tegelijk is nog best moeilijk. Ik wil niet stoppen dus na drie slokken en wat geproest smijt ik de beker met de rest van de inhoud weg en vervolg weer het parcours. Na 500 meter kom ik eindelijk het 5 kilometer bordje tegen. Wat een teleurstelling! Ik was in de veronderstelling dat de drinkpost op het 5 kilometer punt stond maar dat was dus niet het geval.

En waar zijn al die dijken, want ik heb na 5 kilometers alleen wat dorpen gezien!! Na ongeveer 6 kilometer volgt dan eindelijk de eerste dijk. Op de dijk word ik verrast door een sponzenpost. Heerlijk. Dat heb ik even nodig. De verkoeling geeft me weer extra energie! Op de dijk haak ik aan bij een loper die dezelfde pas heeft als de mijne. Met souplesse loop ik een tijdje met hem op. Vervolgens maak m’n pas iets groter en ga hem lossen om daarna aan te haken bij een groepje van 4 hardloopsters. Bij 9 kilometer lopen we weer de dijk af en gaan we weer richting het centrum van Beneden Leeuwen.

Op m’n horloge zie ik al het uur opdoemen. Shit, stiekem had ik gehoopt om onder het uur te lopen maar dat zit er vandaag niet meer in. Ik ga nog iets versnellen en laat twee van de 4 loopsters achter me. Maar de voorste twee dames lopen ook iets harder en die houd ik niet meer bij. De laatste twee honderd meter maak ik nog een eindsprint en klok ik m’n horloge op 1.02.41. Uiteindelijk is dit ook m’n nettotijd. Ik heb een constante wedstrijd gelopen met weinig verval en een gemiddelde hartslag van 176/180. Ik ben dik tevreden met m’n nieuwe record op de 10 kilometer. Ome Wim is gefinisht in een nettotijd van 50.24. Een geweldige prestatie.

Na afloop snel m’n chip inleveren en neem ik m’n herinneringsmedaile in ontvangst. Ook haal ik m’n sticker op voor m’n Gelders Looppaspoort. Daarna krijg ik nog een flesje sportwater en een plastic tas van m’n favoriete hardloopwinkel met flyers en een loopkrantje. Tot slot kan ik alleen maar zeggen dat het een mooi loopevenement is en dat het super goed georganiseerd is. Sfeervol met heel veel enthousiast publiek langs het parcours. Ik kom zeker volgend jaar terug. Nu ga ik wat herstellen en me voorbereiden voor de volgende 10 kilometer wedstrijd van aankomende zondag. Dan doe ik namelijk mee met de Bridge to Bridgeloop in Arnhem. Kijken of ik m’n tijd kan verbeteren, maar het belangrijkste is om ook van deze wedstrijd vooral van te genieten.

© Eugène Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/