Ondanks het dramatische tijdverschil zal het weinig lopers zijn ontgaan: de wereldkampioenschappen atletiek 2007 in Osaka. Met marathons gelopen onder onverantwoorde temperaturen, geen enkele Nederlandse loper in een loopfinale, maar met nieuwe loophelden is de meeting van ’s werelds beste looptalenten sinds 2 september 2007 alweer voltooid verleden tijd.

Maar wederom heeft dit WK in Japan weer gedenkwaardige loophelden en finales opgeleverd. De absolute loopsterren die nog decennia aan hun optreden zullen worden herinnerd zijn zondermeer: Tyson Gay (de topsprinter met drie keer goud) en de alleskunner Bernard Lagat (twee keer goud). De starttijden van loopfinales waren natuurlijk historisch onhandig voor iedere hardloopfan in Nederland die gewoon moest werken. Marathonuitzendingen midden in de nacht en finales begin van de middag zijn dramatisch voor eenieder die het WK wel wil volgen, maar toch een dag/nacht-ritme wil houden. En het perfecte zomerse hardloopweer van eind augustus hielp helaas ook niet mee om achter de beeldbuis te gaan zitten.

Iedere WK finale van een loopnummer was vaak ongekend spannend. De finale van de marathon bij de mannen werd door de voorspelde hitte natuurlijk een dramatisch slagveld, waarbij uiteindelijk de in Nederland zeer bekende Luke Kibet de voorsprong wist vast te houden. Luke heeft veel in Nederland gelopen en kent de weg in ieder dorpje van Nederland: van ’s Heerenberg tot in Rotterdam. Iedereen die ooit in Den Haag, Alphen, Eindhoven, Rotterdam of een van de vele kleinere loopwedstrijden iemand ver vooruit heeft zien lopen: dat was ‘m dus.

Tyson Gay bewees dat hij en niemand anders de snelste man op aarde is. De 100 meter finale werd door wel drie man onder de tien seconden barrière afgelegd! En ja, met 9.85 kan je dus zelfs Asafa Powell verslaan. Op de 200 meter kon Tyson met al goud op zak komen tot de zeer snelle 19.76s. Een feestelijke thuiskomst (over een paar weken) natuurlijk ook voor Churandy Martina. De opkomende ster van Curacao die zich nadrukkelijk liet zien in de 100m én de 200m finale. En alleen al een finale op een WK halen is een prestatie waar menig loper van droomt.

De absolute sensatie van de loopnummers was dit keer niet Kenenisa Bekele. Het natuurtalent uit Ethiopië won de tien kilometer, overtuigend zelfs, maar dit was gelukkig geen verrassing. De tijden van de tien kilometer finale laten wel zien dat je voor een kans op een medaille op tien kilometer toch wel rond de 27 minuten moet kunnen lopen. En dat is snel. En ook wij snappen nog steeds niet hoe het kan dat er toch altijd weer energie over is voor de ereronde..

Historie werd in Japan geschreven op de vijf kilometer. Een afstand die iedere loper vroeg of laat in de benen heeft. In Japan liet Bernard Lagat zien dat de onmogelijke combinatie tussen 1500m en vijf kilometer toch mogelijk is. De 1500m én de vijf kilometer winnen. Op de vijf kilometer streed Bernard Lagat in een historisch gevecht met Eliud Kipchoge om de winst. De pure snelheid op de laatste meters zorgden dat Bernard goud haalde. En tevens als eerste atleet tijdens een WK beiden afstanden won. Bernard Lagat draait al lang mee op het allerhoogste niveau. Maar was het eerst een Hicham El Guerrouj die hem van goud afhield, dan weer gedoe met Keniaanse bobo’s die de hem het leven zuur maakte. En zo werd de nu ex-Keniaan een échte Amerikaan die vol trots voor de wereld met de Amerikaanse vlag in de handen het hardloopfeest in Osaka op de laatste dag een meer dan waardige afsluiting geeft. Het wordt een drukke tijd voor Lagat, zodra hij weer in de USA is. Lagat, het 32 jarige loopwonder uit Afrika, zal groots worden ontvangen terug in de USA.

Eerdere edities van het WK kenmerkt zich voornamelijk door tactische races. En dan voornamelijk een boemelrace met op het eind een flinke eindspurt. Dit jaar liet Janeth Jepkosgei op de 800m zien dat dit niet hoeft. De lady uit Kabirirsang, hetzelfde dorp als de sterren Wilson Kipketer and Wilfred Bungei, koos vrijwel direct voor de aanval. Na een halve ronde liep ze al meters voor de rest uit. En ze hield stand tot verbijstering van iedereen. Het stadion sloeg op tilt toen ze de laatste honderd meter inging. Met een nieuw Keniaans record is ze de eerste vrouwelijke Keniaanse die goud wint op de 800m. Een leuk thuiskomertje toch?

Menigmaal werd Catherine in haar geboorteland uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar. De Keniaanse Catherine Ndereba deed haar naam zeker eer aan, want in Osaka veroverde ze haar tweede wereldtitel op de marathon. Twee jaar terug in Helsinki moest ze de Britse Paula Radcliffe nog voor haar dulden. Dit keer liet ze wederom zien wie in de oven van Osaka de sterkste was. Meseret Defar uit Ethopië liet op de 5 kilometer zien wie dit jaar de topper was. Zij liet met forse stappen in de laatste 500 meter zien wat echt sprinten is. Ze liet haar concurrentes binnen enkele secondes meters achter zich. Met een soepele tred waar iedereen in de wereld direct jaloers op wordt, hoe kan het ook anders, liep ze naar de overwinning. De gouden plak!

Osaka 2007 bewijst dat de magie van lopen nog lang niet is uitgewerkt. Één week de aandacht van de hele wereld gericht op de loopsport en atletiek. De meest spectaculaire prestaties en de meest spannende finales blijven natuurlijk achter als permanent letsel in ons geheugen. De rest verdwijnt in de archiefkast.

Met Zurich en Brussel in het vooruitzicht is het nu natuurlijk smullen voor de hardloopfans in Europa om de nieuwe helden met hopelijk nog steeds dezelfde topvorm in aktie te zien. Zurich is al zo goed als uitverkocht, voor de 31ste Memorial Van Damme in Brussel (14 september) zijn nog enkele stoeltjes vrij…

© Redactie Loopkrant.nl