De marathon van Amsterdam uitgelopen!! – Loopkrant.nl

YES, de marathon van Amsterdam uitgelopen!!! Het was zondag 15 oktober zwaar, maar wel mooi en ik kan je zeggen…ik heb spierpijn. Het begon niet zo goed. De dag ervoor nog mijn scheenbeen behoorlijk gestoten met als resultaat pijn en een bult erop. De nacht ervoor echt slecht geslapen en om half zeven er maar uit gegaan. Mijn scheenbeen was nu blauw geworden….

Met de motor naar de sporthallen Zuid in Amsterdam gegaan en zo voor de deur parkeren (heerlijk). Het was gigadruk daar binnen en snel mijn hardloopkleding aangetrokken en op naar het olympisch stadion. Op zoek naar mijn startvak, want de andere vakken waren bijna allemaal vol. Startvak A was helemaal vooraan en daar stond niemand in? Éven aan de ingang vragen of dit echt wel mijn startvak is. Heeft U een wit bandje vraagt de mevrouw? Ja, die heb ik. Dan moet U hier wezen. Maar er staat helemaal niemand in?? Dat klopt zegt de mevrouw, want de toppers komen pas 1 minuut voor tijd! Hoe kan dit nu? Ik als beginnende loper bij de topatleten starten..terwijl ik misschien al blij ben als ik een marathon uit kan lopen?

Snel een vak terug naar vak B. Heeft U een geel bandje? Nee die heb ik niet, wel wit. Dan moet U echt naar voren gaan bij de toppers? Maar daar hoor ik niet klaag ik nog (wat moet ik daar zo vooraan) en gelukkig mag ik in startvak B beginnen (lopers die gemakkelijk 2:40 tot 3 uur lopen). Dan valt er een ijzige stilte, alleen de helikopters boven ons zijn te horen en vlak darna valt het schot en iedereen zet zich in beweging. Prachtig moment om mee te maken. Alleen bij elke stap krijg ik een steek in mijn rechterbeen en ik baal als een stekker….zal ik het halen op deze manier?

Ik word door iedereen ingehaald, maar ik trek mijn eigen plan. Gewoon een schema van 3:50 aanhouden. Ik zie dat ik ietsje sneller ga, maar dat maakt niet uit. Bij de tien kilometer komen we weer in het olympische stadion en dat is geweldig. Wat een publiek en wat een spektakel…en het gaat lekker. Al snel lopen wij langs de Amstel en er staat een wind tegen en nog steeds haalt iedereen mij in. Daarna via het keerpunt aan de andere kant terug langs de Amstel en het 21,1 km punt ging in 1:49:52. Een stuk sneller dan het schema.

Ondanks het windje liep het goed en nu begon ik zelfs voor het eerst lopers in te halen. Bij het 25km punt stond trainer Nico klaar om mij te steunen en om drinken aan te geven. Toppie Nico, bedankt daarvoor. Ondertussen ging het lekker, maar bij de 28km kreeg ik een dip. En het ging langzamer. Meteen schoot door mij heen dat als ik nu al een dip heb…hoe moet het dan met de andere 14km??. Gelukkig kon ik mij over dat punt heen zetten kon ik aansluiting vinden bij een aantal lopers die ik eerder had ingehaald.

Op die manier was er weer een kleine versnelling en dat bleef zo’n beetje tot km 36..en toen kreeg ik het zwaar. Ondanks mijn lagere tempo bleef ik toch velen inhalen. Ook veel uitvallers die begonnen te wandelen en één ding zal mij niet gebeuren dacht ik….en dat is wandelen…gewoon sterk wezen en blijf doorgaan. Ondertussen was het een paar keer stuivertje wisselen bij verschillende lopers. Het leek wel of iedereen af en toe langzamer ging om daarna weer de draad op te pakken. Zo ook met mij.

Al een hele tijd liep ik een beetje gelijk op met een vrouw en aan haar kon ik aanklampen(ondanks mijn pijn overal) en zo liep ik tot halverwege het vondelpark gezamelijk op. Maar daarna moest ik haar op 39 á 40 km lossen. Ik kon het tempo niet meer volgen en moest langzamer lopen. Ondertussen vielen mensen bij bosjes uit. Echt niet te geloven hoeveel mensen begonnen te wandelen. Het was een slijtageslag geworden voor velen. Vooral die laatste kilometer. Gelukkig was ik bijna op het eind en zag ik al snel het stadion opdoemen.

Veel mensen aan de kant en ook mijn vrouw en kinderen stonden bij de ingang van het stadion en dan krijg je vleugels. De laatste rondje het stadion in. Ik heb het gehaald en de tijd is 3:43:36 geworden. Ik ben erg tevreden en boven mijn verwachtingen. JIPPIE JEEEEEEEEE ik ben er trots op. Één jaar geleden had ik bij wijze van spreken een hekel aan hardlopen en nu een goede marathon gelopen. Mijn doelstellingen zijn gehaald en de trainingen zijn niet voor niets geweest.

Kort en bondig: Het was een mooie marathon in een mooie omgeving (indrukwekkend allemaal). Kon het allemaal goed lopen tot de 28km en kreeg toen een dip..daarna een versnelling vanaf km 30 tot 35. Bij km 37 kreeg ik het zwaar en de laatste 2 km is niet gemakkelijk. Het hardlopen geeft veel loopplezier en voor volgend jaar ga ik met Team.nl de RopaRrun2007 lopen.En de marathon van Rotterdam staat op het progamma! Verder iedereen bedankt voor het sucses wensen en het is allemaal uitgekomen. Bedankt daarvoor. Ook iedereen bedankt die mij gebeld heeft..toppie hoor!!!