Het is bijna een jaar geleden dat ik voor het eerst aan een door de DFW-runners georganiseerde marathon (voor mij halve marathon) heb deelgenomen. Het was 23 november 2011 toen ik naar Sappemeer ging om tijdens de Adriaan Tripbos Marathon mijn rondjes van ruim 4 kilometer te lopen.

Er zijn atleten, en zeker onder de masters, die hardlopen voor de gezondheid.Vaak hebben ze het advies al van hun arts gekregen om wat meer aan beweging te doen. Of hebben ze bij leeftijdsgenoten in hun omgeving de gezondheid achteruit zien gaan. Wandelen en hardlopen is dan voor veel mensen de simpelste manier van bewegen.

“Er is een kermisloop in ’t Zand, ga je mee?” vroeg mijn vriendin. Maar na de Dam tot Dam, Texel en een verknalde 3km baanloop vond ik dat ik aan een weekje rust toe was en ging ik wel mee, maar dan om te supporteren. Er was heel slecht weer voorspeld, maar toen wij vertrokken…

Vandaag was het luid geloei bij de prijsmachine van Dirk van de Broek. 1 van de hoofdprijzen was gewonnen door mijn dochter Isabel; een waterkoker van Siemens. De bedrijfsleider kwam hem persoonlijk overhandigen en Isabel vond al die aandacht geweldig. Zij heeft de hoofdprijs gewonnen hoorde je aan alle kanten fluisteren.

Met bonzend hart en een overvloed aan angstzweet probeerde ik met bibberende handen mijn borstnummer aan te spelden. Ik goot nog snel een teugje water achterover terwijl ik tezelfdertijd aanstalten maakte om een plasje te maken. Vreemd te merken dat ik eigenlijk helemaal geen dorst had, dat ik niet hoefde te plassen, het niet koud…

Ze lopen ertussen. Ze vallen op. De mannen. De mannen die niet gebonden zijn. Niet getrouwd. Niet verloofd. Zonder relatie. Ze zijn niet jong meer. Meestal om en nabij de vijftig. Vaak ouder. Het lijkt dat ze dan pas opvallen. Ze komen alleen. Ze gaan alleen. Ze hebben genoeg aanspraak. Hebben veel te vertellen.

Het is één uur ‘s-middags als ik van huis ga op weg naar de Herfstcross in Jipsingboertange. Diverse keren heb ik aan deze mooie cross deelgenomen. Vandaag gaat dat niet vanwege mijn blessure en ik heb me daarom voorgenomen de auto in Sellingen te parkeren…

Vandaag was zo’n dag dat ik tegen de afspraak toch een zesde keer ging lopen in de week. Mijn weekkilometers waren wat aan de lage kant en er moest dus gecompenseerd worden. Veel zin had ik niet en was dus blij loopmakker Lex Frentz tegen te komen.

De 10de Zeeuwse Kustmarathon dient zich aan. Een bijzonder moment in het bijzondere jaar 2012. Er is 2 keer verzaakt door mij in deze 10 jaren. In 2008 was een struikeling over mijn hond vlak achter Woeste Hoeve er de oorzaak van dat ik niet mocht. Als de dokter zegt dat het verstandig is om…