Posbankloop – Loopkrant.nl – Voor lopers, door lopers!

Landschappelijk gezien behoort de Posbankloop tot de mooiste van ons land. Een groot deel voert door het prachtige natuurgebied Nationaal Park Veluwezoom. De muur van Aalbers en een bergklassement als onderdeel van de wedstrijd, maken de Posbankloop tot een zware loop. Om file lopen te voorkomen mogen er zo’n 5000 lopers meedoen.

De ATAG Posbankloop is het eerste hardloopevenement, dat in Nederland klimaatneutraal wordt georganiseerd. Dat las ik al in de krant tijdens de vakantie in Kroatie. Als compensatie voor de hoeveelheid co2, die wordt uitgestoten door b.v. de deelnemers die met hun auto naar Velp rijden, laten de organisatoren een klimaat bos van 1000 bomen aanplanten.
Ik voel me meteen bezwaard als we met zijn tweeën met de auto naar Velp afreizen. Henk gaat de 6km doen. hij heeft genoeg van de heuvels die ons vorig jaar tijdens de 15km loop ook al aardig in de kuiten beten. Of heeft hij toch stiekem de uitslagen van vorig jaar bestudeerd? Ik ga voor de 15km.

We starten om 13.00 en 14.00 uur en doen afzonderlijk van elkaar de warming up. Er zijn honderden die met de 6 km loop meedoen. Bij de finish zie ik Henk in 23:51 min binnen komen. Een snelle wedstrijd loopt hij. Ik start om 14.00 uur met mijn race. Vanuit de flessenhals duurt het enige minuten voordat ik de startmat over ben. Het eerste stuk gaat door een mooi stukje Velp. En de eerste 2 km gaan snel in onder de 9 minuten. Vervolgens gaat het in één rechte weg naar het begin van de Posbank. Voordat we die beklimmen zijn de eerste 5km in 23:16 min gegaan.

Corné is me net voorbijgesneld. Ik zie hem voor me uit lopen en ook de twee dames die me gezelschap hielden snellen in zijn zog mee. Het valt me zwaar om deze bult te overwinnen. De beklimming heeft een stijgingspercentage van zo’n 7%. En als we uiteindelijk boven zijn, meldt de speaker opbeurend dat het niet afdalen wordt maar dat het nog meer heuvelop gaat. Tja, dat wist ik eigenlijk van vorig jaar ook nog wel. Het blijft dus "zwaar" lopen. In tegenstelling tot wat voorspeld was is het prachtig zonnig weer. Heerlijk om over deze heuse heuveltoppen te lopen en te genieten van het landschap. We passeren zo de Tafelberg – 103 meter en het hoogste punt van de Posbankloop de Zijpenberg van 106 meter.

De weg blijft geaccidenteerd. De 10 km gaat in 49:25 min. De tijd valt door het klimmen wat tegen. Voordat we op weg naar de Muur van Aalbers gaan is het nabij kasteel Rozendaal zeker twee kilometers steil dalen. Dat is nog erger dan heuvel op lopen. De Muur is kort en heftig en we lopen deze piramide haarspeldbochtig naar boven. ( 3:11 min ). De meeste toeschouwers die van pijn lijden houden staan hier enthousiast aan de kant te schreeuwen. Als we boven zijn volgt ons nog een paar kilometers tot aan de meet. Schaduwrijk loop ik verder. Het shirt is drijfnat en af en toe knijp ik de vers aangereikte spons boven mijn hoofd uit. De laatste kilometer gaat met een lekker zonnetje in het gezicht. Henk zit op de tribune en ziet me over de finish gaan in 1:13:26 minuten. Eindelijk voel ik me op de weg terug.