Heb deze week al aardig uitgebuikt moet ik zeggen. Sinds zondag al niet meer gelopen dus voldoende rust genoten. Gisteravond een lekkere Paasmaaltijd genuttigd met een sapje. Net als die dag daarvoor etc… Maar goed rond 0:00 te bed. 7:45 liep m’n wekkertje af na ’n goeie nacht. Zag wel zo rond 6:00 de wekker nog, maar was verder niet gespannen of zo.

Ha fijn ’n lekker ontbijtje. Zo even na 8:30 op het richting Woerden getogen. Ondanks de tegenwind kon ik de trein van 9:00 pakken en was dus nog eerder te Utrecht. Op ’t gemakkie startnummer bij Railsport opgehaald en een beetje gekeuveld en geouwehoerd. Enne naar het toilet ook natuurlijk. Beetje sportdrank, een snikker en een power-reep. Omkleden in een van de Jaarbeurshallen. De start 10:30 (Haha). Voelde mij helemaal top en dat voel je na een aantal kilometers. Liep met ferme passen vele medelopers voorbij en was in m’n sas met dit lekkere tempo zonder pijntjes. Liep zo rond de 4:30 p/km en dat voelde als ’n lekkere kadans. Allereerst de stad in richting de maliebaan. Beetje het parcours van de singelloop. Lekker door de stad uit de wind.

Neem elke drinkpost mee werd mij aangeraden door de kenner. Dus dat deed ik aangezien het best warm was. Op ’n gegeven moment de stad uit richting de Meern door de Leidse Rijn. Halverwege zat op ik op 1:36. Hoef geen rekenwonder te zijn, maar dat is nooit maal 2. Zo fris als een hoentje. Hoorde ook veelvuldig vanaf de kant dat ik er nog zo fris bij liep. Het applaus was geweldig van het publiek alsook de bandjes onderweg. Dat hield je staande. Vol op genieten dus.

Kon nog steeds vol lof praten over het feit dat ik nog steeds de hamer niet had gevoeld na 32km. Maar toen na 35km begon het klad erin te kruipen. Dat kon ik nog verbloemen en er op en er over talks. Maarre op ’n gegeven moment na 38km kroop het er steeds harder in. Bleef wel gewoon hardlopen nou ja plenty waren aan de wandel of ploeterden ook voort. Zat inmiddels al ruim boven de 5 op de kilometer maar ja laatste 2 nog. Op 100mtr voor het finishdoek kramp in m’n hamstring enne stond gelijk stil. Aan de wandel. Naar de finish in die 100 mtr trok de kramp ook weer weg en kon weer verder strompelen. 3:24:03 was m’n eindtijd. Ben zeer tevreden en heb geen poten meer over, dus dat wordt ’n week nagenieten van de roem.

Mijn complete story richting Utrecht Marathon vind je op mijn website.

© Patrice Pauw – http://bloggen.be/running69/