Het is bijna niet te geloven. Winst op 9 februari 2007 door Sammy Wanjiru in 58:53. Op een halve marathon welteverstaan. Een droomtijd, nog nooit door een mens op deze afstand gelopen…dus goed voor het huidige wereldrecord! Niemand, zelfs niet hardloopkoning Haile Gebrselassie heeft ooit sneller gelopen op deze prachtige afstand. Gedenkwaardige atletiekhistorie begin februari 2007.
Wereldrecords zijn op zich bijzonder en gelukkig zeldzaam. Dit geldt voor het schaatsen, maar aangezien looprecords weinig last hebben van enorme materiaalverbeteringen spreken wereldrecords in de atletiek pas echt tot de verbeelding. En is dan ook snel wereldnieuws.
Ver weg van sneeuw en kou wist Sammy voor de tweede keer de mondiale atletiekwereld versteld te doen staan. Zijn record is terug…bij hem. Het zat hem blijkbaar toch niet lekker. Zijn vorige toptijd op de halve marathon, ook goed voor een wereldrecord, werd neergezet in ons land. En wel op het snelle asfalt van Rotterdam. In september 2005 liep hij een rappe 59:16. Lang genieten kon de toen nog junior niet van dit wereldrecord. Haile klokte in januari 2006 al een tijd van 58.55, maar nu eindelijk een jaar later is het record terug bij Sammy.
Niet gelopen in de warmte van Arizona, maar in de warmte van de Verenigde Arabische Emiraten. De tussentijden van Sammy zijn ongeloofelijk. Zo snel dat we het ook hier nog maar eens gaan proberen: de tussentijden bij iedere meting op vijf kilometer waren: 13:27, 14:20, 13:42 en 14:21. Een ongelooflijke eindsprint liet uiteindelijk de droomtijd en wereldrecordtijd zien van 58.53 minuten. Verschikkelijk snel. Iedereen die zelf wel eens halve marathon, tien kilometer of vijf kilometer heeft geprobeerd zal vol bewondering stilstaan bij dit soort tijden.
Doordat hij bijna tot het eind werd opgejaagd door concurrenten ging Sammy naar eigen zeggen naar de winst met deze tijd. Heel rijk is hij (nog) niet geworden van alweer zijn tweede wereldrecord. Een magere $20.000. Stiekem hoop je als atletiekliefhebber dat iedereen die zo hard loopt met meer prijzengeld naar huis gaat dan een tennisser die na de tweede ronde van een tournooi naar huis mag.
Sammy is jong. Piepjong. Net twintig jaar oud. De hele wereld kijkt natuurlijk uit naar het gevecht tussen de grootste loopsterren in opkomst: Wanjiru tegen Bekele. Maar dit zal waarschijnlijk nog niet snel gebeuren. Eerst wil niemand minder dan Haile de jeugd nog eens laten zien wie écht hard kan lopen. Haile liet direct na het bekend worden van het nieuwe wereldrecord weten dat niemand minder dan hij, de king ofwel de loopkeizer, dit record terug wil. Zo snel mogelijk!
Het is wellicht een utopie dat binnenkort een Nederlander zich kan mengen om de strijd voor de winst in halve marathons waar het om tijd en winst gaat. Kamiel Maase, Nederlands grootste looptalent op de lange afstand tot op heden, liep vandaag 11 februari hard. Heel hard. Want 1.02.03 op de halve marathon in Schoorl met regen en wind is een toptijd. Natuurlijk verbleekt deze tijd bij de tijd van Sammy, maar tot op heden leert de atletiekhistorie dat bij marathons op grote toernooien de hele snelle Kenianen meestal niet om de bekers meedoen. En met deze tijd op de halve marathon kan 2007 voor Kamiel Maase zijn mooiste hardloopjaar ooit gaan worden.
Ook in Nederland worden we gelukkig verwend met veel jong hardlooptalent. Lopen zit enorm in de lift en gelukkig komt er een generatie aan die nu al nadrukkelijk visitekaartjes uitdeelt bij kampioenschappen en grote wedstrijden. Michel Butter heeft, wellicht geïnspireerd door Sammy Wanjiru, gedacht: "Dat wil ik ook. Ooit" Want Michel is veelbelovend goed, maar ook reëel. Vandaar zijn winst bij de grote jongens deze zondag op de tien kilometer. Dé tien kilometer waarmee je je een jaar de beste tien kilometerloper op de weg mag noemen, want dit NK is nieuw en bijzonder. Bijzonder door de locatie (Schoorl) en bijzonder door de serieuze benadering en opkomst van iedereen die in Nederland hard kan lopen op de weg.
Het wereldkampioenschap later dit jaar, waar een tien kilometer op de baan staat, komt voor het looptalent Butter waarschijnlijk nog wat te vroeg. Maar na een 1.05.44 op de halve in Egmond dit jaar liet Michel nu weer zien dat hij en niemand anders eigenlijk de man-to-beat is. Voor wie het nog niet wist: Michel Butter is snel en raakt verslaafd aan winnen.
Het mooie van een Nederlands Kampioenschap tien kilometer op de weg is dat niet alleen de senioren de krachten gaan meten met elkaar, maar ook de allerbeste masters (voor intimi veteranen ). Met winnaars als Toon Heeren (Loopteam Ed Sligcher), Peter van Egdom (Loopgroep PK), Cees Kraaijeveld (AV’34) en Ton Smit (AV Veluwe). Cees Kraaijeveld begeleidt tegenwoordig nieuw jong looptalent naar de top. Bijvoorbeeld Ilse Pol van atletiekvereniging AV ’34 uit Apeldoorn voor wie het NK in Schoorl haar eerste kennismaking met de rituelen van een nationaal kampioenschap betekende. Een verrassing zat er vandaag voor Ilse niet in. Nog niet. Maar na een NK-race heeft iedere loper meestal weer heel snel inspiratie en vechtlust voor de volgende krachtmeting. Soms tellen tijden, soms gaat het om klasseringen. Maar het mooiste is natuurlijk winnen in een droomtijd.
Heel stiekem wil iedere loper natuurlijk iets van de magische snelheid als een Sammy Wanjiru. 58.53: laag vliegen op een halve marathon. De grenzen worden continue verlegd. Tijden liegen nooit.
© Redactie Loopkrant.nl