Het is 25 juni 2006 als we Ruud Kok in Apeldoorn na afloop van de CityRun tegenkomen. Ruud Kok beleefd hardlopen op een wijze waar iedere loper alleen maar van kan dromen. Deze zondag besloot hij zijn loopweekend met de 1/2 van Apeldoorn. Ondanks een drukkende hitte heel stabiel en relaxed onder de anderhalf uur gelopen (1.28u).

Echter het grote genieten begon vrijdagavond al in Bergentheim waar hij de Banthumloop tien kilometer voltooide in een nieuw Persoonlijk Record. Dit is dus zo hard dat je juichend over de streep gaat van verbazing, inspanning en ontlading door een eindtijd die je normaal alleen ziet op de klok als je droomt. In loopjargon dus een nieuwe PR genoemd.

Het humeur kon dus al niet meer stuk. Wellicht overmoedig, maar reeds zaterdag 24 juni was de volgende wedstrijd voor Ruud. Inderdaad: Dit is een krappe dag later. Ruud al weer te vinden bij de Klepperstadloop in Hardenberg. Gewoon omdat lopen zo leuk is deed Ruud ook hier de tien kilometer mee. Waar normale sterveling dan vervolgens de rest van het weekend heerlijk na geniet had Ruud echter een ander idee.

Die 1/2 van de Cityrun in Apeldoorn grotendeels over zijn trainingsrondes kon hij toch niet laten schieten. En zo gebeurde het dus dat Ruud vrijdagavond, zaterdag en zondag met een startnummer op zijn borst liep te genieten.

Ruud Kok is een waar fenomeen. Een opvallende verschijning. Altijd in voor een ontspannend gesprek voor of na de wedstrijd. Juist daar waar bij andere lopers het adrenalinepeil voor een wedstrijd tot ongezonde hoeveelheden is toegenomen, is Ruud volkomen relaxed voor dat wat komen gaat.

Benieuwd naar hoe het nu eigenlijk zo ver is gekomen dat een loper drie wedstrijden in één weekend doet, probeert Loopkrant.nl het geheim van Ruud Kok te achterhalen. Wat blijkt: Ruud komt eigenlijk net kijken in de wondere wereld die lopen heet. Pas vijf jaar geleden besloot Ruud de schoenen aan te trekken. Wel met het doel om nu eens vol te houden, want een jaar of twaalf geleden had hij ooit met een buurman wel eens wat gelopen. Toen zelfs per ongeluk een 1/2 marathon gelopen. Maar de buurman vertrok en de loopschoenen bleven weer jarenlang werkloos staan.

Tot dus vijf jaar terug Ruud Kok de draad weer oppakte en de smaak echt te pakken kreeg. Nu hij lid is van AV’34 is stoppen er niet meer bij. Dus ondanks een drukke baan, iedere dag vroeg op, laat thuis heeft Ruud een activiteit in de agenda staan die hij niet meer wil missen: Lopen.

Nu zijn er natuurlijk vele type lopers in loopland. Sprinters, middenafstandlopers, genieters, ultra’s en alles wat maar te bedenken is. Ruud Kok is eigenlijk niet in één van deze classificeringen van lopers in te delen. Hij is gewoon gek. Gek op lopen. En dus doet Ruud tien kilometers, 1/2 marathons, marathons en soms zelfs nog verder. Zo is hij reeds twee maal aan de finish gekomen van de Swiss Alphine Marathon. Een ware monstertocht van 78 kilometer in een land waar vlak een andere dimensie heeft dan in Nederland. Vorig jaar was Ruud na 11.19uur over de finish bij deze loop.

Dit type wedstrijden zijn normaal gesproken voor de ultralopers pur sang. Echter nu Ruud dit jaar zichzelf, maar nog meer zijn loopmaatjes week-in-week-uit verbaasd met nieuwe PR’s, is het nieuwe heilige doel een gewone marathon geworden. Echter wel binnen de drie uur. Doordat Ruud in vijf jaar tijd nu al 39 marathons heeft gedaan, weet hij als geen ander hoe bizar deze afstand in wedstrijdvorm kan zijn. Te warm weer of toch niet fit? Nou dan loopt Ruud een andere keer wel weer snel. Want het moet wel genieten blijven. Nu hij dit jaar de Rotterdam marathon nog in 3.08 liep en ook in andere marathons de drie uur grens steeds nadrukkelijker in beeld komt, is Ruud wel zo ijdel om gewoon voor een tijd te gaan lopen.

Het beste uit jezelf halen, juist met afstanden en tijden waarvan je het nooit had gedacht geeft een geweldig gevoel. Echter de kunst om veel te lopen is plezier. Dus leuk trainen, gezellige groep en leuke reisjes. Want juist door de reisjes naar het buitenland wordt Ruud zijn hobby thuis zeer gewaardeerd. Zijn vrouw (en natuurlijk supporter nummer 1) is erbij als Ruud ergens loopt. Niet altijd, maar wanneer er een parcours is met rondjes, liefst door een leuke stad gaat zij zeker mee. En zo wordt genieten dus ook het beleven van een avontuur. Voor Ruud dus liefst wekelijks.

Het lopen brengt Ruud op plaatsen waar je anders niet direct komt. Zo gaat hij dit jaar richting Noorwegen voor een marathon aldaar. Maar ook een marathon in Portugal staat dit jaar nog op het menu. Wie denkt dat Ruud door al dat lopen van wedstrijden trainen taboe is, heeft het mis. Iedere dinsdag- en donderdagavond gaat hij trouw met zijn loopmaten mee voor een intervaltraining door het bos of op de baan. Geen marathonwedstrijd te bedenken in het weekend waardoor Ruud niet in staat zou zijn om gewoon dinsdag weer te trainen.

Natuurlijk niet altijd vooraan. En door de verhalen die gewoon tijdens zo’n interval door Ruud worden verteld wordt natuurlijk niet tot zuurstofschuld doorgetraind. Tot overmaat van zijn loopmaatjes achter in de groep die weinig lucht meer over hebben om iets terug te zeggen. Een vaste vraag van Ruud aan één van zijn loopvrienden Lammert (zie foto) tijdens een training is dan ook: Gaan we dit weekend nog? En aangezien ‘ja’ minder lucht kost dan ‘nee’ zeggen tijdens een interval heeft Ruud bijna altijd wel loopvrienden mee voor een loopwedstrijdbezoek.

Ondanks dat er dit jaar al 15, jawel 15, hele marathons zijn gelopen en nog vele op de planning staan, heeft Ruud naast de drie uur barrière nog een wens. De Great Wall Marathon in China. Lekker verschikkelijk afzien gedurende het traplopen. Mischien volgend jaar wel. Ruud Kok, geboren in 1956 haalt uit iedere wedstrijd voldoening. Door te lopen voor een PR. Ondanks dat je weet dat met het ouder worden het steeds moeilijker wordt. Ruud Kok, zoals hij zelf zegt: ‘gek’ is natuurlijk het lopende voorbeeld van plezier en lopen.

© Redactie Loopkrant.nl