Zondag 17 februari 2008. Het is zo’n dag waarbij je bij het zien van de bevroren autoruiten denkt: "Is lopen wel zo verstandig?". Maar echter lopers laten zich nooit tegenhouden. En lekker met de billen bij de verwarming blijven zitten staat eenmaal niet op de hardloopplanning. Dus thermoshirt en handschoenen aan en op naar het Leesten. Nabij Apeldoorn, waar de Leestencross wordt georganiseerd door AV Veluwe.

Aldaar aangekomen is de organisatie al zeker twee uur in de weer om het parcours op orde te krijgen. Het welbekende spandoek met de letters FINISH en START aan de andere zijde is al van grote afstand zichtbaar. Het parkeerterrein bij Kiosk de Ugchelse Berg is nog leeg. Slechts wat wandelaars die hun honden uitlaten of zelf, met rugzak, de bossen onveilig gaan maken. Bij het zien van het startdoek en de parcoursafzettingen slaken ze een lichte zucht:"Hé Jan, ze hebben de route al voor ons uitgezet. Had ik toch maar m’n andere schoenen aangedaan! Het is toch niet de bedoeling dat we vandaag geklokt worden hè? We doen het toch wel rustig aan, het is tenslotte wandelen.."

Een uur voor de starttijd van de Leestencross is het nog rustig en zijn er voor de redactie voldoende mogelijkheden om in een rustig dribbeltempo de route verkennen. Zeer belangrijk als je als loper de echte sfeer wilt proeven. Vandaag staat vijf kilometer, tien kilometer en vijftien kilometer op het programma. Als deelnemer hoef je bij het inschrijfbureau slechts aan te geven welke afstand je van plan bent om te gaan lopen. Eerder stoppen mag, maar een ronde extra doorlopen behoort ook tot de mogelijkheden. Echter het verzoek om het de organisatie alstublieft niet te moeilijk te maken hierin…

Per ronde van vijf kilometer zit er veel variatie in het parcours. Gelukkig zijn de bos- en heidpaden door de vorst van afgelopen nacht perfect hard. Ondanks dat blijft het veelal klimmen en is de cross voor velen een zware beproeving. Maar de martelgang wordt beloond met een gigantisch uitzicht over de heide met als toetje het vlakke stuk in het dal van de Leesterheide. Om je heen alleen maar zonnestralen en paarse heideplantjes. Prachtig! Ondertussen zit mijn verkenningsronde erop en maak ik me op voor de start. Mij is gevraagd om de wedstrijdklok aan te zetten.

Bijna 300 deelnemers hebben de weg naar de Leestencross vandaag gevonden. Ongeveer het dubbele aantal als je kijkt naar de editie in 2007. Dan klinkt het startschot..nou ja dat was de bedoeling. Op het moment supreme begeeft het startpistool het en klinkt slecht het woord ‘gaan’. Met de zwoele stem van Annette Voets zet de groep zich in beweging. De snelste heren zoals Seran Nijkamp en Roland Besselink zijn binnen no-time weg. De rest van de meute heeft niet eens door dat het startmoment is aangebroken. Met het hoofd en de billen nog in de verkeerde richting zetten ze de voeten voorzichting over de startlint. Dan plots klinkt er een bons. Een dame in blauwe kledij struikelt over het startlint. Gelukkig niets gebroken en binnen enkele secondes staat ze weer op en vervolgt haar weg. Wat een kanjer! Dan is het minutenlang stil. Ondertussen wordt vlot uitgerekend wanneer de eerste lopers weer terug arriveren en of een klimpartij over de heuvel nog zinvol is om aldaar de lopers nog een laatste hart onder de riem te steken.

Seran Nijkamp (AV Veluwe) loopt samen met clubgenoten Roland Besselink en Jan Grashuis aan kop. Voor Seran is deze loop puur als training bedoeld en hij houdt zich dan ook bewust de eerste twee kilometer in. Bij de finish blijkt dan toch hoe makkelijk Seran Nijkamp een dergelijk parcours trotseert. Ruim 45 secondes daarachter strijden Besselink en Grashuis voor een plaats op het ”ere-schavot’. Natuurlijk voor iedereen ‘puur als training’. Bij de dames is het op de 5 kilometer beduidend minder spannend. Elisabeth de Nooyer van AV Altis uit Amersfoort wint met volle overtuiging deze recreatieloop. Als Laura Kennis als derde over de finish komt klinkt er een luid applaus. De complete familie uit Hoenderloo staat de joelen van plezier, want hun Laura is weer hier. Zelf komt ze uit Ede en was het haar tweede loop ooit. Wel zwaar, maar zeker voor herhaling vatbaar. Slechts 3 minuten later kon er in huize ‘Kennis’ weer een feestje worden gevierd, want ook Jopie heeft de eindstreep gehaald. Na weken extra training en de avond ervoor nog een wijntje voor de extra energie heeft hem goed gedaan, want hij blijft keurig onder het half uur.

Ondertussen stromen de lopers binnen en komt Eric Baten (AV Veluwe), Peter Timmer (AV Veluwe) en Marald Brons (AV Veluwe) binnen drie minuten van elkaar over de eindstreep. Maar dan uit het niets zien we Jacqueline Rustidge uit Kampen het parkeerterrein op stormen. Als vaste deelneemster van de Leestencross komt ze helemaal vanuit Kampen naar het prachtige Veluwe. "Wat een mooie omgeving hier. Fantastisch! Wel zwaar, maar oh wat mooi". Ook Fatima Gonzalez komt, minuten later dan de eerste dame dat wel, over de finish. "Waar ik vandaan kom? Ik kom uit Middelburg en ik was toevallig in de buurt. Een zware loop, maar met die zon op de hei erg mooi". Naast veel Apeldoorns loopgeweld ook steeds meer lopers uit andere steden van Nederland. Dat is een goed teken en laten we eerlijk zijn: het is ook een toplocatie!

Speciale aandacht nog even voor de laatste deelnemers op de vijf kilometer. Natuurlijk verdienen zij, net als de snellere lopers, alle lof. De Leestencross is tenslotte bedoeld voor de recreantenlopers. Pauline Brekelmans is totaal uitgeput als ze arriveert en al uithijgend geniet ze van deze triomf. Samen met loopmaatje Henna Buitenhuis hebben ze op het eind nog een flinke eindspurt ingezet. Na weken en mogelijk wel maanden trainen heeft ze het gehaald. Haar allereerste vijf kilometer zit erop. Geen eenvoudige wegwedstrijd waar alle vlak is. Nee deze meid kiest direct voor het echte werk. Nog net onder de 42 minuten, maar dat doet op dit moment niet terzake. Misschien zien we haar nog tijdens de eerstvolgende Nomen Race van AV Veluwe.

Voordat we het gaan vergeten. Johan Kats van Daventria uit Deventer liep in zijn rood-wit teneu ruim aan kop op de 15 kilometer. Op de langste afstand waren de lopers van AV Veluwe in geen velden of wegen te bekennen. Maar Johan liep ook zo hard. In zijn kielzog nog zeer lang Wim Liefers van AV’34 uit Apeldoorn. Als een duveltje uit een doosje verschijnt dan toch nog in de verte een loper van de organiserende vereniging. In felgeel Runnersworld-shirt zagen we Elbert Voogt, zeer fris overigens, de finishlijn passeren.

Op de vijftien kilometer was het deelnemersveld wat beperkt, maar dat mocht zeker de pret niet drukken. Marianne Vos trotseerde de Koninginneafstand met smile en met armen in de lucht. Ze had zelfs nog voldoende lucht over om ons aan te spreken. Op de vraag of ze toevallig ‘familie van’ is kunnen we melden dat dit niet het geval is. In ieder geval niet zover ze zelf weet. Ondertussen kon ook Kees Heil uit Apeldoorn zijn welverdiende slokje water nuttigen. Vooral in de tweede helft van de wedstrijd heeft hij grotendeels alleen moeten lopen. Niemand om tegenaan te ouwehoeren. Vandaag was hij voor de pers en de supporters goed herkenbaar aan het feloranje Unox-mutsje, de korte broek en mouwloos singlet waardoor ook hij de nodige aandacht kon verwachten. "Ik heb het niet koud gehad. Het parcours is zwaar en met de zon op de heide krijg je het vanzelf warm. Leuk dat er zoveel meedoen. Oh ja, Kees schrijf je met een ‘k’ en Heil met een kleine ‘ei’. Anders gaan ze me dadelijk nog ‘sees’ noemen en daar luister ik niet naar. 1.17.41? Knappe tijd hè…en dat terwijl jij denkt dat ik 35 ben haha. Was het maar waar…en nu ga ik kijken of ze binnen nog wat lekkers voor me hebben."

Bijna 90 minuten lang hebben we kunnen genieten van recreanten. Een diversiteit aan lopers. De organisatie heeft hiermee weer laten zien dat dure chipinstallaties en allerlei opsmuk niet nodig zijn om van een loop te kunnen genieten. Op naar editie 2009!

© Redactie Loopkrant.nl