De titel vraagt misschien om wat meer uitleg. Af en toe laat ik eventjes wat periodes van m’n leven de revue passeren en vandaag is weer even zo’n moment! Dat ik hardlopen zo leuk vind en dat ik het volleyballen hiervoor aan de kant heb gedaan had ik bijna vijf jaar geleden voor onmogelijk gehouden. Laat staan om een halve marathon te gaan lopen.
Rondjes lopen in de zaal als warming up tijdens de volleybal training zag ik als pure noodzaak en hardlopen in de buitenlucht in zo’n strak looptenuetje daar moest ik helemaal niet aan denken. Toch heeft m’n sportwereldje een “rare” wending gemaakt en heb ik m’n volleybalschoenen in de wilgen gehangen. Ik mis het balspelletje trouwens niet omdat het hardlopen veel meer met zich mee brengt en me heel veel voldoening geeft. Tuurlijk mis ik wel de contacten binnen de vereniging maar daarvoor heb ik weer het een en ander aan contacten teruggekregen door mijn nieuwe passie.
Mijn hardloopwereldje wordt alsmaar groter en groter en dat is hartstikke leuk. Door af en toe deel te nemen aan een prestatieloop en door het webloggen raak ik in kontakt met andere lopers. Ik heb veel ontzag en respekt gekregen voor de hardloop/atletieksport en weet nu hoeveel trainingsarbeid je moet verrichten om de eindstreep te bereiken in welke afstand dan ook. Iedere hardloper vult zijn bezigheden op zijn of haar wijze in en ieder loopt zijn eigen wedstrijd en/of prestatieloop. Je moet het allemaal zelf doen! Je kunt je niet verschuilen achter een ander teamlid, je prestatie lever je helemaal zelf. Dat is pure sport in optima forma.
Ik kan niet meer zonder het hardlopen, het is een verslaving geworden. Zo erg dat ik zelfs op vakantie m’n hardloopspulletjes meeneem. In de herfstvakantie was ik met m’n gezin voor een midweekje in de Eifel in Duitsland. Op woensdag loop ik altijd m’n korte duurloop maar toen kwam dat eventjes niet goed uit omdat ik een uitstapje gepland had. Die dag voelde ik me wat onrustig en hoewel ik een leuke dag had voelde ik niet helemaal happy. Dus de volgende ochtend voor het ontbijt snel m’n hardloopsloffen aangedaan en m’n nodige kilometers gemaakt in een geweldige, mooie omgeving. De bergen (heuvels voor Duitse maatstaven) en naaldwouden waren adembenemend! Wat een verschil met de heuveltjes en naaldboompjes op de Veluwe. Sinds ik hardloop heb ik meer oog gekregen voor de natuur!
Sinds een paar maandjes ben ik weer blessurevrij! Heerlijk gevoel om zonder pijn te lopen. En dat resulteert weer in het feit dat ik weer een aantal prestatielopen heb gedaan. Voor 2007 heb ik geen prestatieloop op m’n agenda staan! Maar voor 2008 heb ik mijn zinnen gezet op de City Pier City loop op 15 maart 2008. Yep, Eugène aka RunningCrashSmashDummie (m’n weblognaam) heeft de knoop doorgehakt. Dit word mijn allereerste halve marathon. En ik heb er veel zin in!
Ik ben nu rustig aan het voorbereiden voor dit mooie loopevenement en heb nog genoeg tijd. Afgelopen zondag heb ik mijn duurloop uitgebouwd naar 16 kilometer die ik in een tijd van 1.50.09 heb afgelegd. Deze lijn wil ik vasthouden en verder doortrekken. In januari probeer ik met behulp van een loopschema wat efficienter te trainen en wat aan mijn snelheid te werken. Dat wordt dus drie keer per week trainen! Genoeg werk te doen!
De positieve reacties op m’n log zijn ook heel motiverend en in Den Haag zal ik een paar weblog hardloopkanjers ontmoeten, o.a. John (“anonieme, langzame” Zeeuw), Marcel en misschien Ron Dissel. Buurman Ab loopt misschien ook mee als zijn werk het toelaat. Voor hem is de CPC een peuleschil als doorgewinterde marathonloper. Als hij meeloopt zal hij dit evenement meer als een trainingsloopje afwerken voor zijn marathon van New York in 2008. En misschien krijg ik ome Wim ook nog zo gek om mee te lopen. Aan de afstand zal het voor hem ook niet liggen want hij heeft al een halve marathon dit jaar gelopen tijdens de Hoge Veluwe Loop onder de twee uur.
De CPC loop wordt een bijzondere ervaring en met zoveel bekenden maakt het nog leuker. Ik zal in de eerste plaats met volle teugen genieten en ik ben dik tevreden als ik onder de tijdslimiet van 2.30u duik. Dat moet zeker lukken en stiekem streef ik naar een tijd van 2.20u. Tot de volgende keer!
© Eugène Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/