Vrijdagavond 14 september 2007 is het druk in Brussel. Duizenden lopers hebben zich verzameld rondom het Koning Boudewijn Stadion. Om klokslag 18.00 gaan de hekken open en dringen de atletiekliefhebbers uit de lage landen zich naar binnen. Natuurlijk ook de typische Brusselse atletiekliefhebbers. Met hamburgertje in de ene hand, een puntzak frieten in de andere hand en tussen de oksels een ijskoud blik Maes-bier.

Nog geen maand na de wereldkampioenschappen in Osaka stonden de diverse toppers alweer op de baan klaar voor een lange avond publiekvermaak. Tot in de late uurtjes werd het toegestroomde massa-publiek tijdens de 31e editie van de Memorial van Damme op hun gemak gesteld. Het begon al met een auto-rondrit met knallers als polsstokhoogspringster Isinbayeva en het complete bronzen Belgische estafetteteam 4x100m. Dit natuurlijk tot vreugde van het Belgische publiek.

Het jaarlijkse vuurwerk begon dit jaar iets te vroeg. Dit tot blijdschap van de organisatie en iedereen die van lopen houdt. Op de 5000m bij de mannen werd dit jaar nog niet zo snel gelopen! De eerste zes man allemaal onder de dertien minuten. De afrikaanse jongens Sihine, Kipchoge, Kipsiro en Ebuya streden tot 4900m gezamelijk nog voor het erepodium. Al halverwege de race werd al duidelijk dat het snel ging, heel snel.  Zo snel dat het uiteindelijk slechts 14 secondes langzamer werd op de streep dan de huidige wereldrecordtijd van Kenenisa Bekele. 

Vooraf was het publiek door Belgische stadionspeaker geïnstrueerd om vooral met hun gratis verkregen zitkussentjea de topatleten in de baan te ondersteunen. Met de gele zijde van het kussen zorgden het voltallige publiek voor een goudkleurig stadion. Een enkeling daargelaten die net een biertje te veel op had en die het verschil met de blauwe achterzijde niet kon herleiden. Wapperen met het kussen bracht een speciaal flinkereffect teweeg die zorgde voor een ambiance van snelheid en kracht.

Slechts een half uur later was het dan ook raak voor alle enthousiaste loopliefhebbers. Een nieuwe wereldrecord op de 2 mijl. Het is een blijft een uitzonderlijke afstand, maar Meseret Defar liet zien wat echt lopen voor een wereldrecord is. Voorlopig staat het record op deze afstand nu scherp, zeer zeer scherp. Het zal weer lang duren alvorens dit weer uit de boeken wordt gelopen. Defar won hiermee een nieuwe auto en elke toeschouwer mocht gratis en voor niets een Tripeler pilske ophalen bij de vele dranktentjes rondom het stadion. Een luid gejuich steeg dan ook op toen dit in het Frans werd gemeld. Ook de rest van de aanwezigen begreep even later de reden van het enthousiasme toen het in het Nederlands werd vertaald.

Om half negen was het volgens de stadionspeaker echt tijd voor een stukje vuurwerk. Op de 100m aan de start Asafa Powell. Hij liep afgelopen week nog een verbluffend wereldrecord. Lukt het hem vanavond ook? De start was goed..het tussengedeelte hebben we gemist (het uitzinnige publiek staat plots op om Powell aan te moedigen!). Uiteindelijk eindigde Asafa zoals verwachts als eerste. Ruimschoots voor de Noor Jaysuma Saidy Ndure. Wederom in een tijd waarmee je zeker bij vrouwlief thuis mag aankomen (9.84sec).

400m-loopster Sanya Richards straalde bij het voorstellen aan het publiek kracht uit. Het hele grand-prix seizoen liep ze goed. Helaas had ze haar dag niet bij de Amerikaanse kwalificaties. Hierdoor stond ze helaas, voor ons loopliefhebbers, niet aan de start in Osaka op deze fabuleuze afstand. Op deze enorme sprint liet zij op deze avond in Brussel wederom zien dat ze echt kan vliegen. Met een tijd van onder de 50 seconden liep ze alsof ze vleugels had. Bij het uitkomen van de laatste bocht liep ze meters voor op de rest. Zelfs de eretribune ging compleet los… "Still in the race for the jackpott!!" Samen met hoogspringster Isinbayeva overigens. Zij waagde een poging op wereldrecordhoogte 5.02m. Helaas raakte ze nipt de lat. Ook bij het hoogspringen een wereldrecordpoging. Jammer genoeg ook daar nipt door de billen van Blanka Vlasic getoucheerd. Maar ja, als doldwaas publiek wil je ook alles op deze speciale avond en waarom ook niet!?

Gelukkig ook een beetje oranje in de baan. Arnoud Okken streedt samen met Mbulaeni Muluaudzi, Yuriy Borzakovsky en David Rudisha om de eer. Ook hier ging het hard: van start tot finish was het voor Okken knokken. Het tempo werd opgevoerd én opgevoerd. Met gebalde vuisten werd er gevochten om elke plekkie met als overall-winnaar Rudisha. Kim Gevaert, publiekslieveling numero uno in België. Een grote glimlach verscheen op haar gezicht toen ze voor de start luidkeels werd aangemoedigd door het overbezette Koning Boudewijn stadion. En deze smile bleef nog lang op haar gezicht staan! Ze liep enkele secondes later een fantastische 200m.

Na dit alles kon deze avond natuurlijk niet meer stuk. De wave werd ingezet en de lopers op de tien kilometer konden geen betere ambiance hebben voor hun 25 rondes. Het loopwonder Bekele ging hard, heel hard rond. Vooral zijn laatste twee rondes waren zeer indrukwekkend. Geen WR, daarvoor was er nét te weinig tegenstand en lieten de hazen het te snel afweten. Maar dat kon het publiek niet meer deren. Met vier eindtijden onder de 27 minuten op 10 kilometer was iedereen in Brussel tevreden.  Wie nog meer spektakel wenste kon na de 10 kilometer zelf meezingen met The Supremes. 

Kort-maar-krachtig: een spetterend avondje topatletiek met vuurwerk als slotstuk!

© Redactie Loopkrant.nl