Op zondag 30 september 2007 was het toch even spannend. Hoeveel zouden er komen. En zouden ze er ook de lol van inzien? Het weer werkte mee. Geen perfect hondenweer, dat was gisteren al geweest, maar nog genoeg modderpret om zeker niet schoon thuis te komen. De eerste diereninnoodloop kende een ontspannen verloop.
Bij een voor hondenliefhebbers bekende uitlaatplaats, aan de rand van het Orderbos in Apeldoorn, was een mooie ronde van vijf kilometer uitgezet. Te lopen voor alles op vier voeten en begeleiders. Hardlopend of wandelend. Vooraf waren we natuurlijk toch wel een beetje bezorgd. Hardlopen en honden valt nu eenmaal voor veel hardlopers in dezelfde categorie als water en vuur. Spelen met je leven. Eerlijk is eerlijk. Ook wij van de redactie keken eerst even vanaf een veilige afstand de kat uit de boom. Ervaringen en sterke verhalen van lopers hebben ons namelijk geleerd dat honden sappige hardloopkuiten van ver af ruiken. En daar graag de getrainde tandjes in zetten.
Maar met een écht finishdoek. Een échte finishklok (voor de baasjes?) en water voor hond én begeleider leek het verdacht veel op een ‘normale’ hardloopwedstrijd. Alleen de gebruikelijke familieleden bij de finish ontbraken. Maar later bleek dat het gewoon ‘heel’ normaal is om met de hele hondenfamilie tegelijk te lopen. Tja, waarom eigenlijk ook niet. Gedeelde pret is dubbele pret, zeker voor de viervoetige vriendjes en vriendinnetjes.
Voor de eerste hond uit liep de snelste finisher van de dag Ruben Robbers (AV’34 Apeldoorn). Afkomstig uit de roedel van Titus Mulder. Een trainer die er niet voor schroomt om zijn ‘pupillen’ op te jagen door zijn eigen viervoeter goed te instrueren. Doorlopen na de finish krijgt namelijk toch een andere dimensie met een hond die als trainersassistent ook weet hoe verzuring bij lopers het snelst verdwijnt. Doorlopen dus. Vooral niet wandelen. Ruben liep vandaag de vijf kilometer in een mooie 20.07. Zijn vriendin deed er iets langer over, maar zij had vandaag gekozen voor de hond als hardloopmaatje.
De afstand die dit jaar met of zonder hond kon worden afgelegd was vijf kilometer. Wandelen kon ook. Als je maar ver voor het donker terug bent. Met een start om 14 uur eenvoudig te halen dunkt ons. Het modderige parcours had iets van een cross. Ideaal voor honden. Maggie van 5 jaar was dit jaar de snelste. In 20.14 wist zij de ronde te voltooien. Maggie had Ruben wel willen inhalen, maar sommige objecten onderweg waren net wat spannender dan de loper voor haar. Ondanks dat liep dit meisje dus wel alle mannetjes eruit!
De tweede plaats ging naar Basja, 4 1/2 jaar. Met 20.30 niet ver achter Maggie. Wellicht dat het baasje meer moeite had dan Basja met het strakke tempo, alhoewel deze begeleider er wel heel snel uitzag… Basja is wel een rassporter. Ze loopt en fietst graag. Ofwel loopt graag achter de fiets aan natuurlijk. En Basja houdt ook van skaten. Een alleskunner dus. De derde plaats ging dit jaar naar de hond die waarschijnlijk luistert naar de naam ‘Boris’. De begeleidster (Annette Voets) had deze hond tijdelijk geleast en deze ervaring met dit trainingsmaatje was dan ook een compleet nieuwe ervaring voor haar.
Vele honden volgden nog achter Basja. Sommige begeleiders hadden zichtbaar moeite met het tempo van hun trouwe vriend. Andersom kwam niet voor, want als de hond even pauze wil, dan neemt én krijgt ze gewoon even pauze. Zo gaat dat bij hardlopen met honden. De bak water na de finish deed veel honden goed. De modderpoel vlak voor de finish werd door sommige honden gebruikt om nét niet schoon de auto in te gaan. Bewondering ook voor de zeer kleine hondjes die de afstand wisten te lopen. Maar er was helaas geen aparte prijsuitreiking voor hondjes onder de 15 centimeter. Ook aan speciale leefstijdsklasses werd niet gedaan. Wellicht een andere keer als er nog meer honden mee komen doen. Bij de prijsuitreiking werd natuurlijk een hele grote zak hondenbrokken gegeven. En voor de nummer twee en drie een iets kleinere zak. Het elkaar feliciteren bij de prijsuitreiking ging nét even anders dan bij lopers. Maar door de altijd alerte baasjes bleven de hondjes niet té lang aan elkaar vastzitten.
De diereninnoodloop 2007 was een groot success. Meer dan 800 euro kon al direct aan het goede doel (Stichting dierenhulp Venezuela) worden overhandigd. Door de tomeloze inzet van de vrijwilligers en deelnemers kan er al stiekem aan een tweede editie worden gedacht. Maar eerst genieten van het succes van deze loop. De foto’s laten in iedergeval zien dat hardlopen met honden ook gewoon heel erg leuk is. En voor de niet-honden liefhebbers onder de lopers: ze zaten allemaal veilig aangelijnd, alle hondjes zijn weer veilig naar huis gegaan en niemand is opgegeten.
Iedereen die deze dag niet met hond of zonder hond kon meelopen, maar toch nog wil doneren voor het goede doel, kan natuurlijk terecht op http://www.dierenhulp.nl.
Diereninnoodloop: het achtergrondverhaal
© Redactie Loopkrant.nl