Vandaag deed ik mee met de 14,5 kilometer loop te Hattem. Traditiegetrouw zou het de Halve Marathon moeten zijn, maar dat vond ik twee weken voor de marathon van Keulen geen goed idee. Om het trage duurloopritme wat te onderbreken en voordat ik de trainingen ga afbouwen, had ik mezelf dus nog getrakteerd op een extra korte inspanningswedstrijd.

Gisteren nog dansend bij Faithless in Arnhem (wat een goed concert zeg) en vandaag dus dansend met de Dancebeat nog nagalmend in de oren door de straten en de omgeving van Hattem. Het is al weer de vijfde Newline Halve Marathon in dit pittoreske stadje aan de IJssel. Op de valreep had ik me van de week nog als deelnemer ingeschreven. Na een hoop drukte kwam ik vanmiddag rond de klok van 16.00 uur bij de omkleedruimte aan de Stationstraat aan. Veel bekenden en een groot deelnemersveld. Daventria was met veel atleten aanwezig.Door het late arriveren was het dus snel omkleden en meteen de warming up doen. Naderhand vulde ik in de kleedkamer twee drinkflesjes voor onderweg. De meeste lopers deden mee aan de Halve Marathon.

De lopers van de de 21,1 kilometer en de 14,5 kilometer starten tegelijkertijd. De start was aan de Stadslaan en natuurlijk stond ik voorin het startveld. De eerste kilometers gaan door het hart van het stadje en er was veel publiek langs de kant van de nauwe straatjes. Nee, geen Alpe d’Huez. Het lijkt er op. Henk Borgmeijer is er als speaker. Waar is ie niet. De eerste kilometer gaat binnen de vier minuten. Zo snel loop ik meestal niet. Ik ben in de buurt van twee mede-Daventrianen, Gerard en Ronald, en in dat gezelschap verkeer ik doorgaands ook niet.
 
Bij het ingaan van de Koeweg en het stuk bos bij Molecate, waar het bospad omhoog loopt heeft Hans me ingehaald. Het is een uitdaging om bij hem in de buurt te blijven. Uiteindelijk besluit ik dit maar niet te doen. De eerst vijf kilometers gaan in 21.32 min. Zo snel gaat het niet vaak. Irene haalt me op dit punt in en fluistert: “ We blijven in de buurt van Hans”. Ik wens haar succes met het vervolg, want gezamenlijk oplopen lijkt me geen goed idee. Zo’n eerst rondje zou vast wel lukken, maar het opblaaseffect lijkt me te groot.

Ik loop alleen en loop via de buitenwijk bij de Wetering richting Geldersedijk. Onderweg worden we twee keer bevoorraad met water. En ik besproei het elke keer rijkelijk over het hoofd. Het zonnetje schijnt en doet zijn opwarmwerk. Ik loop richting Hattem, het gaat onder de Dijkpoort naar het centrum. Hier is het gezellig druk, de terrassen zitten vol met mensen en er staan er ook veel langs het parcours. Iedereen wordt flink aangemoedigd. Ik loop met een gemiddelde snelheid van iets meer dan dertien kilometer per uur. Ik bemerk dat ik in tegenstelling tot andere keren meer oog voor mijn snelheid dan voor de omgeving.

Het tweede rondje gaat wederom door een prachtig stukje natuur bij Molecate. Het tien kilometerpunt gaat in 44:59 min. Ik voel dat de benen prima zijn en het ritme kan goed vasthouden. Af en toe haal ik iemand in en wordt ik door anderen ingehaald. Bij een driehoekje in het parcours kijk ik achterom en zie Anita op zo’n halve kilometer achter me lopen. Nog een laatste drinkwaterpost en opnieuw twee bekertjes over het hoofd. Drijfnat ben in inmiddels, maar wat kan het schelen. Nog een stuk langs de Geldersedijk en dan opnieuw via de Dijkpoort, de Kruisstraat in en op weg naar de finish. Henk Borgmeijer heeft me gezien en verwelkomt me en deelt mijn eindtijd mee: 1:05:21.

Ik ben dik tevreden. Met deze hoge gemiddelde snelheid, het goede gevoel na de finish en ook nog voor deze afwijkende afstand een Persoonlijk Record. Ik drink nog wat en besluit alvast uit te lopen. Naderhand snel onder de douche en omdat de hond nog uit moet (en niemand thuis is) vertrek ik maar meteen huiswaarts. Vanavond lees ik de uitslag van de anderen wel.

© Albert Broekhoff – Deventer / http://www.daventrialoper.web-log.nl/