Ondanks dat Marlyse van Dorland, door blessureleed, een jaar tussenuit is geweest heeft ze zaterdag 24 maart weer haar eerste wedstrijd sinds lange tijd kunnen gelopen. Ze had er zin in en ze kon het gewoon niet laten… De stress eruit lopen, daar is het hardlopen om begonnen. Maar waar ga je lopen? Het werd uiteindelijk een cross van vijf kilometer in Markelo. Een bewuste keuze?

"We zijn ooit in Markelo op vakantie geweest en ik vond het zo’n mooie omgeving. Verder ligt de korte afstand op vooral het zwaardere parcours me wel. Ik ken natuurlijk wel m’n grenzen. Als ik gelopen heb, voel ik mij weer happy. Ik wist dat het een crossloop zou worden. Ik wist alleen niet dat er ook veel heuvels in zaten en zeker niet een trap aan het eind!! Ondanks mijn lange ‘rustperiode’ viel me alles nog reuze mee. Natuurlijk had ik verwacht dat ik in de laatste kilometer wel kapot zou zijn, maar dit was niet het geval. Ik had zelfs nog wat over."

Als loper ken je je eigen wedstrijdstijl natuurlijk als de beste. Marlyse is, volgens eigen zeggen, herkenbaar aan haar flitsende start. Soms gaat dit goed, maar vaak genoeg verzuren haar benen voortijdig. "Ga toch nog altijd te hard van start. Het is moeilijk en het blijft moeilijk om je krachten zo goed mogelijk te verdelen. Op de vijf kilometer kun je dit heerlijk uitproberen en dan maar kijken waar de tijd eindigt. Onderweg zag ik wel dat ik onder de dertig minuten kon komen. Na de klimmetjes herstelde ik weer goed. Ik zorg in ieder geval dat ik bij iemand kan aansluiten. Ik ben dan ook dik tevreden."

Deze zaterdag stond de klok voor Marlyse stil op 26 minuten. Qua deelname was het in Markelo niet druk te noemen. In totaal nog geen vijftig lopers. Daarentegen was het publiek groots toegestroomd en stonden ze verspreid over het parcours. "Overal stonden ze. Langs de verharde gedeeltes, maar zeker ook in het bos. Dit werkt zeker motiverend.

De organisatie was voor het overgrote deel prima geregeld. Op elk kruispunt was er wel iemand die je de weg wees en het parcours was zorgvuldig afgezet met linten. Het startgebied was op een camping en voor douches was geregeld. Er waren zelfs bedden geplaatst voor de loper die echt tot het uiterste was gegaan vandaag! Mocht het echt niet meer gaan dan stond er altijd nog een EHBO-er klaar. In een boerenstal kon je koffie krijgen en het zag er schoon en verzorgd uit. De boeren zijn goed in het organiseren!

Toch nog wat kleine verbeterpunten. Op de grote weg misschien een bord met de tekst ‘crossloop’? De camping was moeilijk te vinden. Wat ik ook jammer vind is dat er nog geen foto’s op de site staan. De organisatie heeft veel foto’s gemaakt van de diverse lopers…maar niks van dat alles."

Hopelijk voor Marlyse van Dorland binnenkort nog wat actiefoto’s….of zijn we gewoonweg te verwent tegenwoordig?

Nagekomen bericht van de organisatie (Lotte Hietland): We zijn geen ‘boeren’ maar plattelandsjongeren jongeren van 17 tot 30 jaar. De PJGO Markelo organiseert deze loop al jaren, maar de animo is de laatste jaren helaas een beetje weggezakt. Nu is er weer een frisse nieuwe groep jongeren opgestaan die de crossloop zijn gaan organiseren. Dit jaar hebben we er veel plezier aan beleeft met 72 lopers en we hopen dat er volgend jaar nog veel meer mensen komen om ons prachtige en pittige parcours te lopen.

© Marlyse van Dorland – Apeldoorn / http://marlyse.web-log.nl  (ism Redactie Loopkrant.nl)