Als je trainer bent bij AV40 in Delft dan kan je erop wachten dat je vriendin op een mooie morgen zegt: "Ik wil ook gaan hardlopen". En dan heb je er dus ineens een aantal trainingen in de week bij. Nu is ze niet helemaal onervaren en pikt het nogal snel op dus begonnen we eind 2005 voorzichtig met lopen. Als liefhebber van de "Methode Verheul" maak je snel progressie.

Dan slaat het noodlot toe: een gescheurde meniscus. Heeft er altijd al gezeten, maar openbaart zich nu. Een operatie en revalidatie volgde en een achterstand in trainen. Eindelijk na zo’n tien weken weer heel voorzichtig gaan trainen. Wat zich goed ontwikkelde en ik bereikte weer redelijk snel het beoogde niveau. Maar hoeveel kan je als mens hebben als je wat vage klachten hebt aan je andere knie. Nu vind ik als trainer dat je altijd naar je lichaam moet luisteren. Dat betekende opnieuw een MRI laten maken en ja hoor ook deze meniscus was spontaan ingescheurd.

Een tweede operatie volgde en weer tien weken revalidatie. Even genoeg van het hardlopen. Maar dan komt toch de drang weer om te beginnen. Het doel wordt "Tjejmilen" in Stockholm, een tienkilometerloop voor alleen vrouwen met 25.000 liefhebbers aan de start.

Inschrijven, hotel en vlucht boeken via internet en trainen. Veel 200 en 400 meters lopen en af en toe een stevige intervalprikkel of een rustige duurloop. Heel veel progressie, maar dan komt er een andere tegenstander om de hoek kijken: de hitte in juli. Niet echt goed voor een lichaam om dan te trainen. Op zaterdag en zondagochtend om zeven uur trainen was het nog een beetje aangenaam.

Dan is het zover: 23 augustus naar Stockholm. Nu spreken we beide redelijk Zweeds, want we komen zo’n twee keer per jaar in Stockholm en het is een beetje thuiskomen. Mooi hotel midden in het centrum en de volgende dag het startnummer ophalen. Dat is al een feest op zich: met lege handen ga je de tent in en met twee tassen cadeaus kom je er weer uit. Mooi weer in Stockholm en de verwachtingen zijn ook goed. Misschien iets te warm. Zondag 26 augustus, de spanning stijgt! Eerst een goed ontbijt en dan aankleden. Een oranje T-shirt laten maken met de tekst  "Mit nam år Angelique" en "Jag är från Holland". Dan val je wel op en die Zweedse vonden dat wel wat.

Het parkoers is door Djurgården, een van de mooiste eilanden in Stockolm. Een mooie gezamenlijke warming-up op muziek en dan gaat het los. Per tien minuten vertrekt een groep van drieduizend lopers. Na het startschot ben ik naar de finish gelopen en dan is het wachten. Ze dacht rond de één uur weer terug te zijn. Maar met 57 minuten kwam ze over de finish, maar dan ben je er nog niet. Wachten op de medaille, je krijgt een cheesecake met jam en drinken.

Een zeer geslaagde loop met duizenden trotse vrouwen die aan het winkelen waren met hun medaille om.

© Ton Dam – Delft