Iedere voorhoede heeft een achterhoede nodig en er is geen eerste als er ook geen laatste is. Dit bedacht ik al vrij naar Johan Cruijff vóórdat ik begon aan mijn eerste 10K in 2016. Toen had ik nog niet eens bedacht dat goede voornemens over het algemeen niet lang worden volgehouden.
Nou zou de derde dag je voornemen vaarwel zeggen wel heel erg snel zijn. Maar ik had alleen helemaal geen goed voornemen voor 2016. En een fout voornemen, als je dat al hebt, deel je niet met anderen. En je wordt ook nooit gevraagd “nog foute voornemens dit jaar?”.
Op de fiets naar de Apeldoornse voetbalclub “Groen Wit”, om mezelf warm te draaien, had ik het idee dat alle oliebollen in mijn kuiten waren verzameld. Maar dan ook gelijk van alle andere lopers en misschien wel heel het universum! Als dit de maat was van mijn 10 kon ik het wel vergeten! Gelukkig beurde de speaker ons op “de eerste 2 kilometer is straffe wind tegen en start dus niet te snel!” het zou een oorzaak van mijn barre fietstocht van wel 1 km kunnen zijn…
Maar voordat ik dat had uitgedacht vliegt men weg. Omdat ik al achteraan startte kon ik ze niet tegenhouden en opnieuw laten starten. Ze hadden namelijk helemaal niet naar de starter geluisterd! Helemaal geen rustige start: Woesj en weg waren ze allemaal. Ik liep gelijk achteraan en ook nog alleen! Gezellig zo’n loop. Maar nee, we kwamen niet voor de gezelligheid, maar voor de prestatie! Na ruim 2 km maar eens op mijn sporthorloge kijkend constateer ik dat ik boven de 9 km p.u sjok en het gaat eigenlijk prima! Bij een afslag staat een meneer met tussenstand 3,63 km en vlak voor de 5 nog 1 met 4,87 km. Ik neem aan dat men juist heeft gerekend en heb ook niet de behoefte om daarover te gaan discussiëren of omrekentabellen te gaan maken of ik of anderen op schema lopen. Maar ja, ze lopen allemaal nog voor me, nog wel! Gelukkig is er ook gewoon een bordje op een boom 5 KM.
Ik ben halverwege en loop 40 meter achter mijn voorgangers. Het natte zompige land waar we doorheen lopen geeft me geen inspiratie tot harder lopen. Wel bedenk ik dat ik me misschien vanmorgen nog even had moeten scheren. Dan had ik misschien minder weerstand gehad. En de snelle lopers hebben minder tijd nodig en is de baardaanwascoëfficiënt lager. Maar het zou me geen toptijd bezorgen, dat besliste ik al lopend. Inmiddels zie ik twee medelopers, die normaal veel sneller en verder lopen op me wachten. Dat zouden ze aan de finish doen hadden ze gezegd, maar die is nog 1/3 weg! Of heb ik nu zo hard gelopen en was ik te bezig met die coëfficiënt?
Nee, de een heeft last van benen/liezen enz. en ze hebben besloten te wachten op de bezemloper: Moi! Ik loop dus ineens in een groepje! De snelheid neemt de laatste 2 km niet meer toe, maar het loopt gemakkelijker en ik kan de laatste honderd meter nog een beetje aanzetten en onder luid gejuich worden we binnengehaald. Ze laten me lopen en ik word 4 na laatst, een nieuw record! Het sporthorloge geeft achteraf nog een snelheidspiek aan van 10,2 km per uur. Jammer dat die maar 10 meter duurt. Maar toch, het was er en ik heb het weer gehaald! Mijn volgende voornemen? Nee, dat heeft zeker niets met het laatste geregistreerde snelheid te maken…
Met dank aan loopmaatjes Cas en Gert voor de laatste kilometers.
© Abe Runner – Apeldoorn